Ofertę wcielenia się w postać Lindy McKay pierwotnie otrzymała Jennifer Lopez.
Do roli Kensingtona rozważany był Robert Downey Jr.. Ostatecznie jednak w postać tę wcielił się Josh Brolin.
Kiedy dr McKay otwiera drzwi chłodni, stoi za rzędem kabli połączonych z drzwiami. Chwilę później, nie wykonując żadnego ruchu, jest po drugiej stronie.
Kiedy Cane strzela do Lindy, trafia ją w serce. Jednak w kolejnym ujęciu widzimy, że rana jest środku klatki piersiowej.
Matt zostaje ugryziony przez goryla, ale w następnej scenie, gdy jest przywiązany do stołu jego ręka jest w porządku. Chwilę po tym jak goryl staje się widzialny jego ręka jest zabandażowana.
Kiedy Sebastian wchodzi do pokoju, żeby dotknąć Lindę w szybie odbija się postać operatora kamery.
Goryl w filmie określany jest jako "ona", jednak gdy "ona" staje się widzialna, ma na plecach srebrzyste futro. Goryle o srebrzystych plecach, to dominujące samce stada.
Wstrzyknięcie dożylne najpierw dochodzi do serca, potem do płuc, następnie wraca do serca, by ostatecznie rozprowadzić się po ciele. Sekwencja z gorylem oraz Cainem, ukazująca przywrócenie widzialności, była anatomicznie błędna.
Kiedy Sebastian podgląda swoją sąsiadkę, w oknie widać odbicie członka ekipy filmowej.
Kiedy Linda i Matt próbują uciec z zamrażarki, ilość krwi na zamku urządzenia zmienia się w zależności od ujęcia kamery.
Kiedy Sarah rzuca workami z krwią o podłogę jej koszula jest czysta, jednak w kolejnej scenie na ubraniu kobiety pojawiają się czerwone smugi.
McKay wielokrotnie dotyka metalowych przedmiotów gołymi rękami w temperaturze poniżej zera. Powinno to spowodować poważne obrażenia spowodowane zimnymi oparzeniami.
Film realizowano w Los Angeles i Culver City (Kalifornia, USA) oraz w Waszyngtonie (Dystrykt Kolumbii, USA).
Do ujęć, w których Sebastian Caine zaczyna znikać na stole operacyjnym, wykorzystano zarówno żywe ujęcia z planu, jak i komputerową replikę szalonego naukowca, cyfrowo łącząc oba obrazy ze sobą. Widzialny Caine to aktor Kevin Bacon, natomiast wszystko, co w wyniku eksperymentu zaczyna być widoczne pod skórą, to już obiekt 3D. Po całkowitym zniknięciu, na stole operacyjnym widoczne pozostało tylko zagłębienie, które fizycznie wykonano na planie.
Zdjęcia filmowe zostały wstrzymane na okres rekonwalescencji aktorki Elisabeth Shue, która naciągnęła ścięgno Achillesa w czasie kręcenia filmu.
Podczas filmowania, Kevin Bacon nosił opięte kostiumy w zieleni, błękicie, szarości lub czerni, by ułatwić dodawanie efektów specjalnych. Niektórzy aktorzy stwierdzili, iż najtrudniejszą dla nich rolą było powstrzymanie się od śmiechu na widok kogoś pomalowanego na czarno, zielono, niebiesko czy szaro, udającego wrednego typa.
W scenie, w której ekipa niesie pół-widzialnego Sebastiana z powrotem na stół operacyjny, został użyty metalowy szkielet. Zrobiono go z metalu, by był ciężki, przez co aktorzy sprawiali wrażenie jakby nieśli ludzkie ciało.
Aby film mógł nosić tytuł "Hollow man", producenci kupili prawa do powieści napisanej przez Dana Simmonsa (o takim samym tytule). Jednakże treść książki nie ma nic wspólnego z filmem.
Paul Verhoeven umieścił w różnych miejscach na planie filmu głośniki, aby reakcje aktorów na głos "niewidzialnego" Kevina Bacona poruszającego się dookoła nich były realistyczne.
Pierwsze prasowe publikacje, w których pojawiały się zapowiedzi filmu, przedstawiły scenę znikania Kevina Bacona ze stołu operacyjnego zupełnie inaczej niż była pokazana w ostatecznej wersji filmu. Efekt ten miał nie ujawniać w 100 % tego co autorzy szykowali w ostatecznej wersji swego przedsięwzięcia.
Zdjęcia kręcono od 26 kwietnia do 25 czerwca 1999 roku, a także od 18 sierpnia 1999 roku do 4 lutego 2000 r.