Słabizna, ledwie dałem radę obejrzeć do końca.

dzięki takim skrajnym komentarzom na temat zupinie dobrego filmu nauczyłem się nie patrzeć na zdanie innych bo cholera wie czym są podyktowane.

Masz rację, ja również nie patrzę na komentarze innych (znaczy w sensie że mnie od obejrzenia jakiegoś filmu jakiś komentarz odwiedzie) tak jak i na oceny... podobały mi się zarówno filmy ktore wysokie oceny czy na filmwebie czy wśród krytykow filmowych otrzymywały (jak i takie które tak miały nie podobały mi się za bardzo (np. jakoś Czarny Łabędź średnio mi się spodobał) jak i filmy gnojone z ocenami 2-3-4 czasami były milym zaskoczeniem bo mimo jakiejś powtarzalności, niedociągnięć.. to oglądało się taki film całkiem przyjemnie... nie jest to reguła ale zawsze lepiej już obejrzeć i samemu sobie dany film ocenić, niż sugerować się oceną kogokolwiek

Jak zawsze lubię zaznaczać na początku, za żadnego znawce kina się nie uważam. Daję naprawdę mało jedynek, ale ten film jest tragiczny. Aż mnie coś skręcało w środku, nie wiem jakim cudem obejrzałem go do końca. Głupie poczucie humoru (głupie w negatywnym sensie), przewidywalny, kiepskie walki, tragiczna gra aktorska, koszmarna muzyka (szczególnie ta "westernowa". Ennio Morricone to się chyba popłakał jeśli to usłyszał. A szkoda, bo stworzył ją kompozytor naprawdę dobry... coś mu nie wyszło tym razem), a całość filmu tak koszmarnie nudna, że... że aż brak mi porównania. Nie polecam. Serio.

Scenografia? Jaka scenografia, ja się pytam? Przecież na pierwszy rzut oka widać, że cały film praktycznie był kręcony w studio techniką chroma key.
Co do samego filmu to rzeczywiście żenada. Ninja latają, wytrzymują w wodzie pod lodem kilkanaście minut, potrafią się rozmnożyć (z resztą tak samo jak źli kowboje), ale żeby wejść do budynku to muszą kulturalnie schodami, żeby paść od kilku kulek. ŻA ŁO SNE.

A mi film się podobał i to od pierwszej minuty bo już po samym plakacie wiedziałem czego się spodziewać i także po tym krótkim opisie tego filmu wiadomo było co będzie czyli styl azjatycki kina gdzie główny bohater pokonuje całą bandę złych. Jeśli komuś podobały się takie filmy jak "Dom latających sztyletów” czy "Zatoichi” to ten film też mu się spodoba bo to mniej więcej ten styl kina (czyli latający wojownicy i główny bohater jako super szermierz) tylko, że w realiach dzikiego zachodu. Tak więc jeśli ktoś szuka "zaskoczenia” to niech sięgnie do książek Harlana Cobena (tudzież ekranizacji jednej z jego książek czyli "Nie mów nikomu”) a nie w filmie fantasy-western bo argument krytyków czyli „przewidywalność” jest tu tak samo trafny jakby powiedzieć po powrocie z Antarktydy "o zimno było ale można było to przewidzieć” oczywiście przed wyjazdem myśląc coś innego. Jest tu walka, jest tu cierpienie, jest tu uczucie, jest tu zemsta i wiele innych rzeczy więc po co szukać czegoś co już przed obejrzeniem powinno być wiadome, że tego nie ma. "tragiczna gra aktorska”? nie zauważyłem – jak dla mnie dopasowana do stylu filmu. "koszmarna muzyka”? – mi się podobała a muzyka ze sceny w której Yang i Lynne "tańczyli” z mieczami ciągle mi po głowie chodzi wraz ze sceną oczywiście ;) Film nie trafił po prostu w wasze gusta ale to wcale nie oznacza że jest "koszmarny” bo skoro podobał się przynajmniej jednej osobie (a z tego co widze to nie jestem sam) to znaczy że nie macie racji.

Pisałem jaki jest dla mnie, a skoro dla mnie jest koszmarny, to mam rację . ^^ Wszak to mój post, moja opinia. Nie mówię, że dla tych co dali dobrą ocenę też jest koszmarny. A tak swoją drogą..."Dom latających sztyletów” mi się bardzo podobał i nie sądzę, żeby miał wiele wspólnego z "Honorem Wojownika". :)

''Dom latających sztyletów'' czy ''Hero'' to na prawdę świetne filmy. Nie gustuję w takim gatunku, ale zawsze są jakieś wyjątki. ''Honor wojownika'' to na prawdę słaby western-fantasy(?).

Poczytaj trochę o ninjach to się dowiesz, że wytrzymują pod wodą